tears, lamentation;
յարտասուս, հարկանել, լուծանել, to melt in tears;
արտասուօք, with tears;
ջերմ արտասուս իջուցանել, լալ ջերմ արտասուօք, to cry bitterly;
աչք յարտասուս, with tears in the eyes;
արտասուօքս թանալ ոռոգել, to water with tears;
— հոսէին յաչաց նորա, the tears ran from his eyes;
սրբել զարտասուս յաչաց, to dry one's tears.
δάκρυ, δάκρυον lacryma Շիթք աղի եւ ջերմ ջրոյ ցօղեալ յաչաց՝ ի նշանակ սգոյ, առ ճնշելոյ սրտին ի ցաւոց, է՛ զի եւ յուրախութենէ. արցունք.
Տեսի զարտասուս քո։ Արտասուօք իմովք զանկողինս իմ թացի։ Եղեն արտասուք իմ ինձ կերակուր։ Հաց արտասուաց։ Զաչս իմ յարտասուաց։ Արտասուք զրպարտելոցն։ Աղբիւրս արտասուաց։ Իջուսցեն աչք ձեր արտասուս։ Իջուցէ՛ք ընդ աչս ձեր արտասուս։ Արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց. եւ այլն։
Արտասուօք յարտասուացն փախչիցիք. (Ածաբ. աղքատ.։)
Ի զայրագին սրտէ բղխեն արտասուս. (Մամբր.։)
Հեղել արտասուաց վտակս. (Փարպ.։)
աշխարհս մեր ծովացաւ արտասուօք. (Յհ. կթ.։)
Արտասուաց բղխմունք։ Հեղեղք արտասուաց։ Արեան արտասուս երկնեաց. (Նար.։)
Ի սաստիկ տառապանացն եւ ի սգաւորութենէնն առուք երակացն զջուրն որ զսրտիւն՝ յաչսն ի վեր տայցեն, եւ այն կաթիլք արտասուք անուանին. (Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Ոչ միայն տրտմութեան է պտուղ արտասուք, այլ մաքուրն նորա եւ առաւելն ուրախութեան. (Լմբ. սղ.։)
Արեան արտասուս իջուցանէր. (Ոսկիփոր.։)
Թէպէտեւ զյորդանանն գետ բոլորովին յարտասուս աչաց իւրոց եհեղ, ոչ բաւական համարի. (Կլիմաք.։)
ԱՐՏԱՍՈՒՍ ԱՐԿԱՆԵԼ. իբր իջուցանել. δακρύω lacrymor
Զդիւահարն յորժամ տեսանեմք, արտասուս արկանեմք. (Ոսկ. ՟Ա. 18։)
ՅԱՐՏԱՍՈՒՍ ՀԱՐԿԱՆԻԼ, կամ ԼԻՆԵԼ, կամ ՑՆԴԵԼ, է Արտասուել. լալ։ (Խոր. ՟Գ. 6։ Եղիշ. ՟Գ։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ. եւ այլն.) cf. ՑՆԴԻԼ։
Իսկ ԱՐՏԱՍՈՒ, սուի, ուէ. եզակի՝ առ քերթողս եւեթ վարի.
Դժոխք պարտեցաւ, ապականութիւն լուծաւ. ըստ այսմ իսկ երկաքանչիւրքն կորեան յարհաըւէ (քրիստոսի). (Գանձրն.։)
Ապաշխարութեան արտասուս աւազան լինի. իմա՛, արտասուք։